Zie hierboven: er zijn minstens drie bekende Durbarpleinen in en rond Kathmandu. Gisteren bezochten we dat van Kathmandu, vandaag dat van Patan, de stad die inmiddels aan Kathmandu is vastgegroeid zoals Schiedam aan Rotterdam. Ook hier gingen vele anderen ons voor, zoveel dat de toeristenbelasting inmiddels al op of boven de 1000 roepies ligt. Zie bijvoorbeeld op Youtube A Walk Around Patan Durbar Square, met niet heel erg Nepalese muziek.
Enfin, we hebben ons vermaakt, lekker gegeten bij Le Café du Temple, en de vele mooie gebouwen bewonderd.
Eerst: de gebruikelijke blik op Bouddhanath Stupa
en de verlokkingen van echt lekkere bananen,
ons verbazen over de mooi-viezige altaartjes,
en de vlaggetjes
en de stupa op.
We namen een taxi naar het Durbarplein van Patan. We vonden het even mooi als dat van Kathmandu. Vier beelden, te beginnen met uitgestalde koopwaar. (Dat was maar één van de vele kraampjes.)
We bezochten ook het museum op de 1e en 2e verdieping van dit paleis met die leeuwen voor de deur.
Eén beeldje:
Het is van Narada, de 'heavenly musician', en dateert uit de 15e of 16e eeuw. Narada wordt, aldus een begeleidend bordje, soms beschouwd als een van de avatars van Visjnoe, en was ook hoofd van de gandharvas, halfgoddelijke wezens die de muzikanten van de goden waren.
Zie over Visjnoe Wikipedia NL, Wikipedia engelstalig en de Sanatan Society.
Het museum heeft geen grote, maar wel een mooie collectie, met duidelijke, (ook) engelstalige uitleg. Aanrader.
De binnenhof van het paleis heeft ook een tuin, waar je in betrekkelijke rust iets kan drinken.
We zwierven nog wat door de straten van Patan, met zijn mooie winkeltjes (veel koper)
en rondden af met taart in Dhokaima café, een mooie plek die je niet zou verwachten achter de wat onooglijke deur, vlakbij het busplein (Patan Dhoka)
